Tijd voor hardware portemonnees om een verschil te maken.
Jameson Lopp, medeoprichter en CTO van Casa, een crypto-bewaarderij heeft een testresultaatrapport over Bitcoin multi-signature hardware ondertekening prestaties op de Casa blog op sep. 13 vrijgegeven.
Het resultaat toont aan dat hardware crypto portemonnees goed kunnen omgaan met kleine, eenvoudige transacties. Ze hebben echter moeite met het uitvoeren van zodra de transactie gecompliceerd wordt. Er wordt gezegd dat Casa is gebouwd op geografisch gedistribueerde multisigale, toegewijde hardware-apparaten om de sleutels te beveiligen, ontworpen gebruikerservaring en klantendiensten.
Lopp wees erop dat, terwijl het bedrijf geen controle heeft over de hardware-apparaten, het doel is om elk apparaat aan het eind van de dag te ondersteunen. Daarom besloot hij onderzoek te doen en hoopte hij enkele conclusies te trekken en multisig softwareleveranciers te helpen de grenzen van de hardware beter te begrijpen en de portemonneesoftware aan te passen voor betere prestaties.
Casa is momenteel compatibel met zes hardware, waaronder Trezor, Ledger, Coinkite en Coldcard De test werd gedaan op alle ondersteunde hardware-apparaten en ook BitBox.
Lopp stelde de test in door gebruik te maken van Electrum’s 4.0.2 appimage op Debian Linux en creëerde een verscheidenheid aan P2WSH (native segwit) multisig portemonnees die gebruik maken van Bitcoin Trader testnet en met de hardware apparaten die via USB zijn aangesloten. In elke portemonnee zat een storting van 100 UTXO’s.
Lopp heeft een reeks tests gemaakt om deze hardware-portemonnee mogelijkheden te bepalen bij het ondertekenen van multi-signature transacties van verschillende complexiteit. Hij herhaalde deze tests en concludeerde dat het beter en veiliger is als hardware-apparaten voortgangsindicatoren voor het laden en ondertekenen kunnen laten zien. Hij voegde daaraan toe dat:
„Ik heb echt een hekel aan hardware-apparaten die geen voortgangsindicatoren tonen voor het laden en ondertekenen. Daarom geef ik in dit verband de voorkeur aan Coldcard en Trezor. BitBox en Ledger zijn angstwekkend omdat je geen idee hebt of er daadwerkelijk iets gebeurt.“
Als het gaat om het overwinnen van de beperking van de transactiegrootte en de vertraging van de verwerkingstijd van de transactie, stelde Lopp voor dat hardware-portemonnees zouden kunnen proberen om een verzending op te splitsen in meerdere kleinere transacties die onder de grenzen ervan liggen.
Als het transactieproces te lang duurt, zullen sommige apparaten zichzelf blokkeren voor inactiviteit. Lopp suggereert dat het minste ongemak dat fabrikanten kunnen doen om dit te voorkomen, het uitschakelen van de schermvergrendeling is terwijl het apparaat nog bezig is met de transactie.
Volgens Lopp moeten hardware-apparaten ook gedeeltelijk ondertekende Bitcoin-transacties (PSBT) en alle mogelijke geldige multisign-transacties ondersteunen. Hij voegde dat toe:
„Ik denk dat het tijd is dat hardwarefabrikanten zich gaan gedragen als platformaanbieders en ervoor zorgen dat ze robuuste platforms bieden die gebruikt kunnen worden om een grote verscheidenheid aan oplossingen te bouwen.“
Er zijn twee stappen voor hardware-apparaten om te volgen bij het ondertekenen van een Bitcoin-transactie, volgens Lopp:
„Eerst wordt de transactie op het apparaat geladen, het ontleed de details en toont ze op het scherm ter bevestiging van de gebruiker. Deze gegevens zijn over het algemeen het (de) adres(sen) waarnaar het geld wordt verstuurd, het (de) bedrag(en) dat (die) wordt (worden) verstuurd en de vergoeding die wordt (worden) betaald. Na bevestiging van de gebruiker ondertekent het apparaat elke ingevoerde transactie en stuurt het de ondertekende transactie terug naar de portemonneesoftware“.